Beschrijving: Giulio Andreotti - Il cinema visto da vicino: geregisseerd door Tatti Sanguineti. Met Giulio Andreotti. Toen de oorlog ten einde liep, of onmiddellijk erna, probeerden verschillende Italiaanse filmmakers als Rossellini en De Sica geheel op eigen kracht een nieuw gezicht van Italië in de ogen van de wereld te presenteren. Toen Andreotti vijfentwintig maanden na het einde van de oorlog de leiding kreeg over het overheidsdepartement voor podiumkunsten, werd de Italiaanse filmindustrie al met uitsterven bedreigd. Niet alleen vanwege de verwoestingen van de oorlog, niet alleen omdat Italië de meest verleidelijke markt van Europa was, maar omdat de Amerikanen op het vreselijke idee waren gekomen deze in handen te geven van twistzieke figuren van Italiaanse afkomst. De verhouding tussen buitenlandse films en zelfgemaakte films was 4 op 1. Andreotti slaagde erin de industrie weer op te bouwen, het Vaticaan tot op zekere hoogte onder controle te houden, het festival terug te brengen naar het Lido van Venetië en het gemakkelijker te maken voor nieuwe producenten, en Anni difficili, de meest moedige en originele film over de overgang van het fascisme naar het postfascisme. Hij organiseerde een journaal voor nationale distributie, verzachtte de hebzucht en stompzinnigheid van de exploitanten, vocht tegen een aantal belachelijke films en stelde het verplicht om films te vertonen die in het land waren gemaakt. Nadat hij in 1953 de post had verlaten, kreeg hij de schuld voor alle idioties van zijn uiterst incompetente opvolgers. Ruim zestig jaar later wordt hij nog steeds herinnerd als publieke vijand nummer één van onze cinema. Deze film laat zien dat dit helemaal niet zo was.